Gister kwam ik je toevallig tegen. Voor de Dirk in de Rijnstraat. Ik vond het ontzettend leuk je te zien. Mijn hart sprong op en ik omhelsde je. `Schatje,´ zei ik ´wat fijn je te zien.´ Oude liefde roest niet. Jij was net zo blij mij te zien.
Jaren waren wij dikke vrienden. We belden elkaar elke dag en gingen vaak samen naar het Twiske om te zwemmen. Je was een hele lieve gevoelige en ook grappige vrouw. Je kon lekker koken, was intelligent, apart, onconventioneel, wild en we deelden een aantal wilde vrienden uit onze wilde jaren tachtig.
Je sloot je aan bij een wat vreemde groep in Amerika rondom een grote zwarte vrouw. Wat het precies was kon je me niet uitleggen, dat mocht niet van de leidster, het was iets met voodoo en ook weer niet, kippen werden op een altaar geslacht, je werd dagen wakker gehouden en moest hard werken. Je vertrok voor maanden achtereen naar Amerika tot je er op een gegeven moment niet meer in mocht omdat je er te lang was geweest.
In je huis had je een kamer voor de geesten, er hing een doek voor de deur en je kon alleen maar naar binnen als je een spreuk zei. Er hing een wat beangstigende sfeer in die kamer, heel zwaar.
Na een aantal jaren mocht je Amerika weer in en werd je tot priesteres gewijd. Vanaf dat moment liep je in het wit. Je moest elke dag urenlang gebeden opzeggen.
Je veranderde er niet zo door, je bleef grappig en we hadden nog steeds veel contact.
Toen ik een ritueel nodig had om me te verlossen van een relatie waar ik niet afkwam was jij de aangewezen persoon dit te doen. Op oudejaarsavond kwam je en deden we het ritueel waarin ik de banden doorsneed en voorgoed een einde kon maken aan de relatie.
En toen gebeurde het, er ging van alles mis in je leven, dingen waar je geen rekening mee had gehouden gebeurden en je werd van de precaire lijn waar je op liep gegooid. Desondanks vertrok je weer naar Amerika, daar lag je hart, daar lag je leven.
In Amerika ging het helemaal mis. Je werd uit de groep gegooid. De vrouw waar je van hield en die je als je moeder zag smeet je eruit en je werd op het vliegtuig terug naar huis gezet. In Nederland werd je opgevangen door andere volgelingen die je opsloten in een huis en vreemde dingen met je deden. Je rende naakt over straat, kreeg een psychose, werd opgesloten en ik werd door de politie gebeld dat je in verzekerde bewaring was.
Ik nam je een paar dagen in huis. Het was heel intens. Je was in een psychose en ging mijn keuken schoonmaken. Alles werd onder handen genomen en in de tuin gezet. Toen ik het niet langer vol hield en de vrouw die in de kamer woonde waar jij logeerde terug kwam moest je weer naar je eigen huis wat je niet wilde.
Hierna verwaterde ons contact.
Jij werd op een gegeven moment bekeerd. Je hield van Jezus vertelde je me. We gingen samen koffie drinken maar je lachte me uit omdat ik nog steeds boeddhist was en deed moreel superieur.
Nog een keer zag ik je, drie jaar geleden, in de Rodondendronvallei. We knikten elkaar toen toe.
Hierna zag ik je niet meer.
Tot gisteren.
En ik ben zo blij vanwege die ontmoeting.
