Categorie archief:2016

De bel gaat, er staan twee dames voor de deur, het zijn oudere dames en zij hebben blaadjes in hun hand, de voorste is een grijze witte mevrouw, de achterste een donkere vrouw met een lief gezicht vol gezwellen. Ik herken ze meteen als Jehova’s Getuigen. Ik begroet ze vriendelijk. De deur houd ik opMeer lezen over “Jehova’s getuigen & De Toekomst”

In de herfst en in de natte winters ~Hugo Claus In de herfst en in de natte winters zijn er dagen dat er niets gebeurt binnenshuis. Niets dan het breken van het verleden, als het breken van een verleden dag in glas, als het smelten van vijverstukken ijs, zodat het eraan moet, het verleden, hetMeer lezen over “In de herfst en in de natte winters”

Vannacht probeerde ik in te slapen met vogelgeluiden, prachtige vogels klonken door mijn telefoon, het wekte de nieuwsgierigheid van Sterretje die uiteindelijk bij me in bed kwam. Bij mij onder de dekens, zo’n warm dierenlijfje, ik stroomde over van geluk en dacht aan alle nachten dat Britta bij mij onder de dekens sliep en nuMeer lezen over “Momenten van geluk”

Stand up and show your soul. Do not keep a chair for despair. When a great ship is in harbor and moored, it is safe, there can be no doubt. But that is not what great ships are built for.

Een van de vervelendste dingen vind ik als mensen een film die ze gezien hebben na vertellen, ik begrijp er nooit een bal van en ik wil eigenlijk dat mensen na twee minuten ophouden met vertellen omdat ik het na een minuut al niet meer volg. Ik heb zelf ook de neiging een film naMeer lezen over “Een van de vervelendste dingen”

Love is a battle field zingt Pat Benatar, heartache to heartache, no promises… Mijn ervaring met liefde is niet deze, voor mij is liefde nooit een strijdtoneel geweest, als ik liefhad had ik lief, voor 100% of was het minder? Was het misschien het 90%? Er was altijd iets in me dat me weerhield vanMeer lezen over “Wat is het strijdtoneel?”

Ze stak de Wibautstraat over. Ik keek haar na. Een klein vrouwtje in een grote jas. Het was een mooie jas, groenbruin met grillige ronde zwarte vormen. Haar kleine grijze koppie stak erboven uit, ze liep langzaam en nadenkend over het zebrapad. Aan de overkant gekomen draaide ze zich om, ze keek naar me, ikMeer lezen over “Aan de overkant”

Niet vaak maar altijd wel even ga ik de stad uit naar mijn vriendinnen in het Noorden. Langs het water wonen ze. Een water waar ik in de zomer in zwem, zo’n anderhalve kilometer naar het Noord-Westen. Ik kom er al jaren en ik kom er graag. Eigenlijk kom ik al jaren nergens anders zoMeer lezen over “Niet vaak”