Niet vaak maar altijd wel even ga ik de stad uit naar mijn vriendinnen in het Noorden. Langs het water wonen ze. Een water waar ik in de zomer in zwem, zo’n anderhalve kilometer naar het Noord-Westen.
Ik kom er al jaren en ik kom er graag.
Eigenlijk kom ik al jaren nergens anders zo graag. Het is er heerlijk rustig, ik hoef niets maar mag alles.
Ik heb er niet alleen mensenvrienden maar ook ossenvrienden, dit zijn Willy en Gerrit
En de dames Hilda en Heike met in het midden mijn oude vriend Melvin die ik een Oudejaarsavond voerde met wortels om hem af te leiden van het vuurwerk
En Rakkie en Miepie, mijn hondenvrienden.
Er zijn ook nog de kippen en de haan maar die lieten zich niet fotograferen en de twee Birmezen, Chickie en Chucky.
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie