Vandaag zou Loodgieter Janus komen om de verroeste waterpijp die lekt te vervangen. Ik zit al meer dan een maand, om niet te zeggen twee maanden met een groot gat in mijn muur. Heb al jaren een lekkage en de muur moest gesloopt worden om te kijken wat de oorzaak was. De verroeste pijp.
Janus belde af, het regende en dan heeft het geen zin volgens hem.
Het is een knappe man die Janus, zo’n toffe Amsterdammer. Krullen, blauwe ogen, joviaal, Hij heeft een lelijke man voor hem werken. Je snapt wel….
Snap ik het?
Kon vannacht weer niet slapen, de afgelopen drie nachten kom ik maar niet in slaap. Ik weet de oorzaak niet. Ik denk dat ik misschien te weinig bewogen heb, heb door mijn verkoudheid niet gesport. Zou vanavond willen gaan maar ga naar het concert van Amanda Strydom in Den Haag. Ik vind het heerlijk om weer fan te zijn. Fan – dat ben ik graag.
Vaak word ik geraakt door muziek en ontvlam. Soms vlam ik maar even, ik zal maar geen voorbeeld noemen maar vaker ontvlam ik voor de rest van mijn leven. – lees hierover meer in mijn volgende post.
Ik was gisteravond eigenlijk best gelukkig. Had een uur gechant met de andere leiders uit mijn afdeling. Samen chanten is een grote gift.
Ook voelde ik me fijn over mijn plan 7 x 7 keer mijn verhaal te vertellen. Ik kreeg meteen een Twitterbericht van Randomizer die zich aanbood als de eerste. Ik begreep dat pas later maar ik ben er dankbaar voor. Ook snapte ik opeens waarom 7 x 7.
Ik kan me goed voorstellen dat na een tijdje het hele verhaal over wat er gebeurde – dat ongeluk – en hoe ze mij in de steek liet terwijl ik herstelde van die zware hersenschudding – me gaat vervelen. Dat het een ‘verhaal’ geworden is en dat het me niet meer pijn doet. Dus ik zoek nog achtenveertig mensen.
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie