Heb inmiddels de 20000 woorden bereikt. Mijn verhaal wordt eindeloos, het gaat verder en dieper en korter en langer dan ik dacht, schreef vanmorgen de volgende woorden…..
Nu was het mijn moment om diep in te ademen, mijn vader bedroog mijn moeder, mijn vader ging vreemd met andere vrouwen. Ik voelde me misselijk worden, de gado gado lag in mijn buik als een zware smakelijke steen. Dit was toch ongelooflijk? Het was niet te vatten dat mijn vader mijn moeder bedroog. En niet alleen bedroog hij haar maar hij bedroog ons allemaal. Zouden zijn vrienden ervan geweten hebben of bedroog hij die ook? Mijn vader met zijn lieve gezicht, met zijn lieve glimlach zat de hele tijd te liegen, hij loog tegen mij, tegen onze moeder, tegen ons. Natuurlijk was onze moeder weg en hij zat nu alweer met zijn tengels aan een andere vrouw die hij natuurlijk uiteindelijk ook zou bedriegen want een bedrieger bleef bedriegen, een bedrieger bedroog.
Ik geloof dat ik flauw viel. Even was ik helemaal weg. Ik hoorde niets, zag niets en dacht niets tot ik een nat washandje over mijn gezicht voelde en de stem van mijn zusje hoorde die Teddy Teddy, kom terug riep.
Dit was te erg voor me om te vatten, ik begreep er helemaal niets van. Ik dacht dat ze een goed huwelijk hadden, ik dacht dat mijn vader van mijn moeder hield, hoe kon dit nu? Was de liefde iets dat je zo maar kon inwisselen van gericht op de ene persoon zomaar richten op een ander?
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie