Stralend blauwe hemel, lage temperatuur, als zo de winter gaat worden ben ik dik tevreden. Er ligt een hele dag voor me en ik verheug me al dagen. Vanavond komt mijn lieve vriendin A uit Rotterdam bij me eten. Ze is net als ik Nichiren boeddist en gastvrouw vandaag in ons nieuwe centrum. Daarna komt ze hier. Een aantal jaren geleden werden we bevriend in Trets, het Europese Culturele Centrum van de SGI, we dachten altijd van elkaar: dat lijkt me nou een leuke vrouw.
Tijdens een van onze eerste gesprekken liep er een wolvenpaar op minder dan tien meter van ons vandaan. A en ik zijn de enigen die daar ooit wolven zagen. eerst dacht ik dat het huskies waren omdat ze er zo goed en doorvoed uitzagen en ik in de dierentuin alleen maar magere neurotische wolven heen en weer had zien lopen. Thuis gekomen zag ik bij “Het Uur van de Wolf” dat het wolven waren die ik had gezien.
A en ik hebben samen in een ander verband heel wat meegemaakt. Maar daarover later meer
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie