Onder Zeeniveau

Wat n nacht. Kon niet slapen en was om 5.00 nog wakker. Echt zorgen maakte ik me niet want was het niet volle maan en morgen, vandaag dus zou ik nog steeds ziek zijn.

Heb tussen het boek van het Curious Incident eerst nog even een dik boek gelezen over een Bengaals immigrantengezin in het Noord-Westen van Amerika maar ben daarna eindelijk begonnen aan het herlezen van het Jongensuur van Andreas Burnier.

Wat is het spannend als ik als jong meisje voor het eerst een interview met Andreas Burnier lees. Het zal wel in Vrij Nederland geweest zijn. Zij slaat in als een bom. Het mannelijke Nederlandse literatuurlandschap wordt verrast met een overduidelijk lesbische vrouw die zich een mannennaam heeft aangemeten en schrijft over seks tussen vrouwen! Andreas is slim en verkondigt luid en duidelijk haar volkomen afwijkende mening over de rol en de inferieure posities van de vrouw.

Op het Montessori lyceum waar ik in de tweede klas zit komt ze een lezing houden. Deze is alleen toegankelijk voor ouderejaars maar ik weet mij naar binnen te werken en hou me in het midden van de aula schuil. Ik heb nog nooit een lesbiënne in levende lijve gezien al weet ik wel dat ik er één ben. Een kleine jongensachtig vrouw met korte donkere krullen en een zacht gezicht loopt het podium op. Ze is verlegen en vertelt dat ze ons wil voorlezen uit haar  nieuwste boek: Het Jongensuur.  Simone, de 15 jarige hoofdpersoon gaat zwemmen. Ze is nog geen jongen maar zal dat door magische handeling binnenkort worden.

“Op het bord bij de ingang zag ik, dat het het uur was voor de jongens. Een lange rij stond voor de kassa. Ik ging er bij staan. Met mijn korte haar en die lange regenjas zien ze het toch niet, dacht ik. Zo was het. Ik kreeg een kaartje……

‘ze moet eruit, ze is een meisje,’zei de dikste jongen.  Je hoort het,’ zei de badmeester. Je moet eruit…….Vernederd kleedde ik mij weer aan.”

Ik hang aan haar lippen. Ook ik had als tienjarige magische spreuken waarmee ik nooit een vrouw zou worden.  Vaag hoor ik iets bekends door de intercom maar ik besteed er geen aandacht aan. De conrector verschijnt en vraagt excuus. Er zit een leerling hier die er niet hoort. Hij noemt mijn naam. Ik moet opstaan en eruit. Als Simone in Het Jongensuur loop ik vernederd de aula uit.