Ik hoop en geloof dat ik steeds radicaler word wat betreft het eten van vlees. Ik heb in mijn leven een aantal jaren vegetarisch gegeten en dan kreeg ik er weer zin in en at ik weer even vlees. Vorig jaar januari besloot ik een maand vegan te gaan eten en dat beviel me wonderwel. In plaats van melk raakte ik verkikkerd op havermelk.
De twee dingen die ik af en toe miste waren kaas en eieren. Vriendinnen van me hebben kippen en een paar keer nam de vriendin zes eitjes van haar vrije, wilde, mooie Wyandotte kippen mee, kleine mooie verse eitjes. (Volgens sommige vegans mogen eieren niet, ook niet die van vrije kippen, maar ik eet niet vegan om allerlei regels opgelegd te krijgen, er heersen allerlei regels bij de vegans en ook daarom noem ik mezelf liever geen vegan maar zeg dat ik meestal veganistisch eet.) Kaas miste ik het hele jaar, de veganistische kaas die te koop is vond ik over het algemeen niet lekker, uitzonderingen daargelaten, sommige kazen van Violife zijn wel lekker maar de harde gele kaas variant vind ik niet te eten. Laatst, na een jaar vegan gegeten te hebben kon ik me niet langer inhouden en kocht ik een stuk kaas. Het beviel me eigenlijk niet dus dat doe ik voorlopig ook niet meer. Maar nu vlees eten en de Nederlandse vlees industrie.
Het is WANSTALTIG. Ik hoorde vanmorgen op de radio dat Nederland het tweede exportland is van varkensvlees. Ons kleine landje tweede, ons wrede kleine landje tweede. De varkens industrie zeggen ze dan. Het is moordindustrie. Ik weet nog een vroege morgen in Friesland, H en ik zaten geanimeerd te praten tot we de A7 opdraaiden, daar reed een wagen vol varkens, als ik er nu nog aan denk valt er een gat in mijn hart, H en ik hielden allebei op met praten, we zeiden niets maar voelden beiden de pijn van de varkens die onze pijn was.
Ooit hield ik van varkensvlees maar ik houd nog meer van varkens.
Het is toch afschuwelijk dat we varkens fokken om te doden en om dan op te eten?
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie