Wat was het stil hier. Weinig geschreven. Veel gelezen. Ben aan het luisteren/lezen in de boeken van Elena Ferrante, over een vrouw die uit een arm, misschien wel straatarm milieu in het Napels van de tweede helft van de vorige eeuw die zich aan dat milieu ontworstelt en alles beleeft wat er te beleven was in Italie.
Armoede, maffia, huiselijk geweld, seksueel geweld, politiek geweld. De Rode Brigade, ontvoeringen, scherpe politieke tegenstellingen, fascisten, Christen democraten, het feminisme, het machismo, alles en meer. Het is indrukwekkend en vermoeiend.
De vrouw die het verhaal vertelt noemt zich Elena Greco, centraal staat haar vriendschap met Lila en haar liefde voor een man die Nino heet…. Wat een verhaal en wat gebeurt er veel.
Ik ben nu in het laatste deel: Het verhaal van het verloren kind en er is net een kind verdwenen. Ik ben er naar van. Het boek is al geschreven maar ik zou willen dat het kind gevonden wordt. Maar of dat gebeurt? Ik denk het niet.
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie