Onder Zeeniveau

De eerste keer dat ik Xaviera ontmoette was in het restaurant van de Melkweg. Het was midden jaren tachtig en er was iets georganiseerd, iets over vrouwen vast en ik was erheen met mijn lieve ruige, slimme veelzijdige vriendin Heleen. Over Heleen zou ik ook een hoofdstuk kunnen schrijven want wat is dat een fantastisch wijf maar laat ik me bij Xaviera houden. Waar Heleen en ik precies stonden weet ik niet meer, het lijkt wel of we in het restaurant stonden na de verbouwing. Ik kwam van de WC’s en Heleen stond met Xaviera te praten. Xaviera was toen een jaar of veertig, het was een struise vrouw met een dikke bos asblond haar dat tot op haar schouders kwam. Haar hele manier van zijn straalde sexappeal uit. Hoe kan ik het uitleggen. Hoe leg je sexappeal en hoe leg je charisma uit. Xaviera heeft het allebei , ze is stoer, verfijnd, heeft een sexy stem en beweegt verleidelijk. Volgens mij droeg ze een jurk en ik geloof dat ze alleen was. Ik was een knappe tengere butch, ach ik weet niet of ik een butch was of dat ik een butch ben, maar echt vrouwelijk ben ik niet. Hoe dan ook, Xaviera liet haar oogje op me vallen, ze begonnen me te versieren, ik liet het me welgevallen, ik was niet echt in haar geïnteresseerd, ik was meer onder de indruk van Heleen dan van de seksgodin. Xaviera bleek als jong meisje tekenles te hebben gehad van de vriendin van Heleen , een schilderes en ze hadden een korte affaire gehad toen ze terug kwam in Nederland na haar Happy Hooker avonturen . Xaviera greep me in mijn korte krullenkop, gaf me haar kaartje en nodigde me uit voor een feest in haar nieuwe huis aan de Stadionweg in Amsterdam.

Els, de vriendin van Heleen, was niet echt te spreken over Xaviera, ze raadde mij af op het verzoek van Xaviera in te gaan.
‘Voor je het weet lig je op een tafel midden in de kamer en word je geneukt door een vent met een lul van drieëntwintig centimeter,’ zei ze wat het niet aantrekkelijk voor me maakte om Xaviera te bellen en te zeggen dat ik kwam.

Het leven ging verder en verder, ik had weer een nieuwe vriendin en weer een nieuwe vriendin waarover ik allemaal nog zal schrijven, soms denk ik aan de periodes uit mijn leven aan de hand van de vrouwen die ik liefhad en waar ik mee ging verkeren.