Onder Zeeniveau

Onderweg op de fiets merkte ik het gerommel.
Het zwemwater was warm. We oefenden vlinderslag. Ik zwem in baan 2, baan 1 is voor de beginners, baan 2 voor de minder snelle zwemmers waar ik al geruime tijd toe behoor. Verder omlaag kan ik niet, gelukkig maar. Er wonen een paar mensen in deze baan maar sommige van ons kunnen ook in baan 3. Daar was ik ook ooit, Ik woonde daar lang maar na mijn zestigste belandde ik in baan 2. Het is gezellig in baan 2. Volgens mij komt het door S, een ontzettend aardige veertiger die ik zelf nog de basis beginselen van het zwemmen heb geleerd, hij is warm en vriendelijk, my kind of guy.
Het zwemmen ging goed maar halverwege moest ik eruit, het gerommel wilde verlichting. Als laatste oefening stelden S en A, een leuke meid, 100 meter wisselslag voor, vlinder, rug, school, vrij, ik deed mee maar stopte na de rug, ik was moe. Ik kreeg mezelf amper de trap op. De terugweg was langzaam en ver. Het is natuurlijk moe te zijn na inspanning maar deze moeheid kon ik niet verklaren. Vanochtend was ik droef, chagrijnig en misselijk. Nu neem ik pauze.