Waar ik moeite mee heb is als ik als niet betrouwbaar wordt gezien. Of is iemand die mij onbetrouwbaar vindt dat zelf? Er bestaat dat gezegde: ‘Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten’ ‘wat doet vermoeden dat je oordeel over iemand vooral wordt beïnvloed door hoe jezelf bent. Het onbetrouwbare zit in hem of haar. Ik vind van mezelf dat, op bepaalde gebieden, zoals met het geld van anderen, ik zo betrouwbaar ben als goud. Of ik kan wel zeggen: ik ben goudeerlijk. Nu ik dit op schrijf vind ik dat eigenlijk heel onbetrouwbaar want wie zegt dit nu openlijk over zichzelf? Volgens mij vooral mensen die helemaal niet betrouwbaar zijn want dat heb ik wel geleerd in de vijfenzestig jaar dat ik hier op het ondermaanse rondloop, juist die mensen die zeggen dat ze zo betrouwbaar zijn zijn vaak de grootste dieven. Of ben ik nu te achterdochtig? Natuurlijk heb ik wel eens overwogen op een oneerlijke manier aan mijn geld te komen maar ik zou er zo zenuwachtig van worden dat het me niet de moeite leek. Heb ik misschien een minder eerlijke inborst dan een grotere angst voor straf waardoor ik zo eerlijk als goud ben?
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie