Ik wist niet zo goed wat ik met mijn steeds ouder wordende beestje aan moest. Ik had de laatste maanden mijn leven zo goed als het kon aan hem aangepast, raapte zijn poep op en dweilde een paar keer per dag de gang.
Toen hij in de keuken was gaan liggen legde ik Britta’s dekentje neer en daar lag hij een tijdje op vergezeld door Sterretje die er ook bij ging liggen tot Mickey er naast ging liggen op de koude keukenvloer.
Tien dagen voor Mickey uiteindelijk dit leven zou verlaten schreef ik een berichtje aan Irene P. Ik kende haar van dansles en had begrepen dat zij met dieren praatte. Ik wilde van haar weten wat er precies gaande was met Mickey, kon ze met hem praten en mij vertellen of hij leed? Ze schreef me terug dat ze geen tijd had om met Mickey te praten maar raadde me iemand anders aan.
Ik was wat huiverig en vroeg een oude vriendin van me of zij iemand kende waar Mickey mee kon praten, ze kwam met een aantal namen maar bood ook aan een Tesla Methamorphosis Soulcoaching met hem te doen. Ik wist niet wat het was. Ze zei dat het eigenlijk bedoeld is voor mensen, praten met het onderbewuste, maar misschien zou het hem opluchten. Ik vond het een mooi idee en stemde toe dat ze dat zou doen. Ze had de eerste dagen geen tijd maar zondagavond kreeg ik bericht van haar. Ze had contact gezocht met Mickey en las voor wat ze had opgeschreven. Het was een What’s App bericht en terwijl ik aan het luisteren was kwam Mickey de kamer binnen. Voor het eerst sinds bijna een jaar. Hij lag op de drempel tussen mijn woonkamer en mijn slaapkamer. Ik was verrast dat hij was binnengekomen terwijl ik luisterde naar het gesprek dat R met hem had gehad. Het deed me goed. Mickey zei dat hij soms wel pijn had maar dat het pijn was van de ouderdom en hij zei dat het leven als Mickey er bijna opzat. Ach hij zei zoveel meer.
Ze vroeg hem ook of hij nog wat eten wilde en hij zei tonijn.
De volgende morgen kocht ik tonijn voor hem, ik deed het in een klein bakje en hield het onder zijn neus.
Hij lag inmiddels in de woonkamer, ik had hem in een mandje gelegd waar hij een aantal jaren geleden graag in lag maar hij had het al een tijd geen blik waardig gegund.
Ik hield zijn kopje vast.
‘ Kijk es,’ zei ik, ‘ tonijn. Je wilde toch tonijn.’ Hij kreeg iets alerts en begon te likken aan de tonijnpaté, hij likte het hele bakje leeg.
Wat en wie je ook gelooft, misschien lach je er om, Tesla Methamorphosis Soulcoaching maar lach maar, ik zie wat ik zie en ik zag wat ik zag.
Tesla Methamorphosis Soulcoaching!
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie