Bestaat er zoiets als liefde op het eerste gezicht? En bestaat er zoiets als afkeer op het eerste gezicht?
Een tijdje geleden ontmoette ik iemand en ik hield eigenlijk meteen van haar, ik wist niets van haar, alleen dat ik van haar hield, ik kende haar niet, ik kende niemand die haar kende en aan wie ik informatie kon vragen over haar, ik wist niet waar zij van hield, wat ze graag at, of ze aan sport deed, of ze rookte of ze vrij was. Ik voelde wel dat ze mij ook leuk vond en een avond lang zat ik in een bubbel van liefde.
De bubbel hield nog even aan, behalve haar bevrienden op Facebook wist ik niet wat ik verder kon doen en langzaam is de bubbel aan het leeglopen.
Meer dan een mensenlevenlang geleden ontmoette ik op een expositie van een gemeenschappelijke vriendin een vrouw waarmee ik vriendschap op het eerste gezicht voelde, het werd iets meer dan vriendschap maar al snel werd ze zwanger en de baby was niet van mij.
De vriendschap doofde uit.
En dan is er die vrouw waar ik een hekel aan heb op het eerste gezicht, een hekel is misschien te zwaar uitgedrukt, of misschien niet zwaar genoeg want van deze vrouw heb ik een afkeer.
Ik weet dat ik haar ken uit een heel heel ver verleden toen haar toenmalige vriendin mij altijd the pearl under the girls noemde, ik was haar eigenlijk allang weer vergeten tot ze opdook tijdens een bizar spel. Met koele en koude ogen bekeek ze, onpersoonlijk wat er zich onder haar ogen afspeelde.
Soms zie ik haar en griezel ik.
Afkeer op het eerste, tweede en derde gezicht.
Gaat het ook zo met liefde?
En met vriendschap?
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie