Ik las vanmorgen zo een triest bericht over de vogelgriep in het AD. De kop was:
Ganzen vallen bij bosjes uit de lucht
overal, ook in woonwijken worden dode vogels gevonden. Bij het artikel zat een kaart, en ook rondom Amsterdam vallen ze en sterven ze. En niet alleen vogels maar ook beesten die vogels eten. Vossen, marters, dassen, bunzingen
Wat me triest maakte was wat Petra de Jong van Dierenambulance Noord-West Veluwe. zegt: “Dit virus slaat bij de vogels op de hersenen. Dat is heel naar om te zien”
En ook al zie ik het niet, ik vind het zo naar om te lezen.
En dan die beesten die in een klap gedood worden, 170.000. 216.000. Getallen die hun betekenis verliezen. Het eten van vlees, van kip, van eend, van koe, van varken. Ik ben zo blij dat ik dat niet meer doe.
Ik kijk naar de vogels in mijn tuin, komen ze nog, mis ik er een en terwijl ik dit schrijf zit er een merel in de boom voor mijn huis.
Misschien is dit verwarrend geschreven, Ik ben ook in de war.
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie