De oude wijvenzomer is aangebroken. Het is helemaal mijn zomer. Overdag is het warm, de avonden zijn helder met een roze zonsondergang, de sikkel van de maan net boven de horizon en even later de sterren.
Ze zijn fris die avonden, net als alle oude wijven die ik ken, warm overdag, een roze wolk bij het ondergaan der zon en in de avond fris en helder van geest.
Leeftijd is iets lichamelijks. Het zegt alleen wat over de jaren van ons lichaam, de tijd van ons leven.
Die tijd is hier. Die tijd is nu.
Mijn geest is vooralsnog leeftijdsloos, mijn huid is droog, mijn spieren stijver.
Door bewegen en smeren hou ik het soepel,
blijf
denken,
blijf
sporten,
blijf
leren
blijf smeren
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie