Onder Zeeniveau

Toch altijd weer leuk als ik word aangehouden en moet blazen. Het is me tot nu toe drie keer gebeurd. De eerste keer op weg naar het zwembad met Tilly in de auto, de tweede keer onderweg met Melanie en Beau en vandaag, alweer op weg naar het zwembad.
Ik had geen papieren bij me en ook mijn rijbewijs niet bij me maar daar ging het niet om. Het ging erom of ik gedronken had. Ik was de laatste in een rij van vijf. Een knul met een Marokkaans accent vroeg me te blazen: ‘Diep in ademen, mewrrrrouwwww’ zei hij ‘en geleidelijk uitademen.’ De geleidelijke uitademing was een beetje te geleidelijk, ‘CHrrrrach wat harderrr mewrrrrouw.’ Natuurlijk had ik niets gedronken en enthousiast riep ik om de Bob. ‘Alstublieft, mevrrouww’.  Als een kind zo trots en blij. Ik zwaaide ermee naar de andere poltiemensen en bevestigde hem aan de autosleutel.