Mijn tango leraressen Sasja en Jantien vroegen me een tekst te schrijven bij Sur, een tango die gaat over het zuiden van Argentinië. Ze dansten en ik las mijn gedicht. Honderden keren luisterde ik naar de melodie en deze woorden kwamen:
Waarom heb je me niet verteld dat ik de geur
Zou vergeten van de boom
In onze tuin
In het Zuiden
Waarom heb je me dit niet verteld
Kom dichtbij mij
Zodat ik
In je ogen zie
Hoe het licht
In de takken speelt
Van de boom
In onze tuin
In het Zuiden
En hoe de knoppen in het voorjaar
Groeien en open barsten.
Waarom heb je me niet verteld
Dat niets hier
Denken doet
Aan de kleuren
Van de zonsondergang
In het Zuiden
Waarom heb je me dit niet verteld
Kom dichtbij me
Zodat ik in je lippen
De kleuren voel
Van de zonsondergang
Die zichtbaar zijn
In het Zuiden
Maar niet hier
Kom dichterbij
Zodat ik kan vergeten wat ik vergeten ben
Waarom heb je niet verteld
Dat alles hier me denken doet
Aan wat ik mis
Aan wat ik achterliet
Mijn hart zo ver zo Ver van hier
Het Zuiden Dat ik achterliet
Zo ver, zo ver van hier
Kom dichterbij zodat ik niet meer weten zal
Wat ik vergeten ben
Onder Zeeniveau 