Onder Zeeniveau

Sinds een week of drie heb ik andere eetgewoontes. Eten is al sinds de dood van mijn moeder een probleem voor me. Waarom hoe of wat laat ik aan een psychiater over maar sinds haar dood ben ik meer dan dertig kilo aangekomen. Een aantal van die kilo’s zijn er ook weer af maar er zullen zeker tien kilo’s aanblijven. Toen de eerste kilo’s er aan zaten ging ik voor het eerst op dieet. Ik deed Fit for Life, een heerlijke manier van eten, ik hield van de recepten, ik at genoeg alleen waren er drie dingen die me uiteindelijk niet bevielen:
Ik kreeg er enorme buikkrampen van, dat vele rauwe eten bleek niet goed te zijn voor mijn darmen.
De bekende boterham met kaas was taboe, je mocht koolhydraten niet combineren met eiwitten.
Melkdrinken was uit den boze, het was niet natuurlijk vonden de uitvinders van het dieet en hun argument was dat je in de wei nooit een mens aan een uier zag lebberen.
Na een aantal kilo’s te zijn afgevallen maar maanden darmkrampen gooide ik dit dieet aan de kant. Af en toe kook ik nog eens iets uit het boek want de recepten zijn verrukkelijk maar geen Fit for Life meer voor mij.

Hierna probeerde ik het bloedgroependieet. Ik ben A positief dus vegetarisch was goed voor me. Nu ben ik dol op vegetarisch dus dat was geen probleem. Alleen viel ik niets af met dit bloedgroependieet. Ik probeerde SouthBeach maar daar gingen mijn darmen van op slot en moest ik aan Immodium waarover ik van de week las dat veertien mensen gestorven waren na gebruik van die troep. Ik deed een soepdieet, viel drie ons af maar ik werd dikker en dikker. Gelukkig zag ik het zelf niet. Ik leed aan het omgekeerde waar anorexiapatiënten aan lijden, ik zag mezelf nooit moddervet. Een nogal dikke vriendin van me (inmiddels is onze vriendschap al weer jaren voorbij) zei me op een dag: Dia, jij bent moddervet. Ik vond dit niet erg fijnzinnig maar ze had gelijk.
Er moest iets gebeuren.
Ik ging naar Weightwatchers en daar gebeurde waar ik op hoopte en mijn best voor deed. In anderhalf jaar tijd viel ik meer dan vijfentwintig (25!) kilo af! Oh heerlijkheid, blij blij blij. Ik hield het gewicht er een tijd af maar nadat ik stopte met roken en mijn leven opeens heel intensief werd met therapie en dat rot ongeluk begon ik weer aan te komen. Uiteindelijk ging ik met een vriendin weer naar de Weightwatchers maar op de een of andere manier lukte het me niet om me weer aan het regime over te geven. Ik deed mijn best maar het lukte niet. Ik viel wel wat af maar het kwam er ook weer aan. De hele dag was ik er mee bezig en voelde ik me schuldig omdat ik met niet aan het schema hield. Ik ging in oktober naar Amerika en zette mijn abonnement stop.
In december, een koude maand waar ik me geregeld bijzonder eenzaam voelde, vond ik troost bij allerheerlijkste Chai Tea waar heel erg veel suiker inzat. Ik dronk dagelijks een bakje of vier en ik besloot er niet tegen te vechten. Ik geloof dat ik weer helemaal aan kwam.
Ik wilde er van af. Niet van eten maar wel van mijn ongezonde relatie met…..
Ik begon te zoeken…..

~ wordt vervolgd.