Afgelopen vrijdag was mijn laatste therapiedag. Sinds augustus 2010 heb ik therapie gevolgd bij een antroposofische zorginstelling in Zeist. Eerst één dag in de week, toen twee dagen. Nadat ik in maart 2011 geschept was door een auto en niet meer reizen kon ging ik één keer in de twee weken voor een gesprek hier in Amsterdam. Vanaf augustus 2011 ging ik elke vrijdag naar Bilthoven, midden in de bossen ligt een groot centrum, ik ging meestal met de auto maar soms met het Openbaar Vervoer en nam dan een vouwfiets mee.
Mijn laatste keer was een mooie heldere zonnige maar koude dag. Ik ging al vroeg met de trein naar Hollandse Rading en daarna op de fiets door de bossen.
Ik ben blij dat ik de therapie heb gedaan. Ik heb veel geleerd, vooral over mezelf, hoe ik in het leven stond en waarom en hoe ik in het leven kan staan. Het voelt alsof ik heel wat van me heb afgeworpen en nieuw gereedschap heb ontvangen. Nieuw bestek. Ik ben ook blij dat ik niet meer hoef te therapien. Therapie is niet voor sissy’s.
Onder Zeeniveau 
Geef een reactie