Onder Zeeniveau

>

Was het grootste deel van de dag bezig met het schrijven van een brief voor een goede vriend. Had ik de ene geschreven, belde hij me voor de volgende, daarna belde hij weer me om iets toe te voegen. Dit ging zo door van kwart over elf tot kwart voor drie tot ik er helemaal tureluurs van werd. Allemaal goed en wel, maar dit is dan weer zoiets dat ik eigenlijk veel te lang door laat gaan. Ik had er om kwart voor twee al schoon genoeg van, ik gaf dat ook aan maar er moest nog even dit en er moest nog even dat en ik moest het allemaal opschrijven want hij kan niet typen. Oh wat ben ik geïrriteerd.

Ik wacht op Lasse die me komt helpen de butsudan te verplaatsen voor de grote Fuji discussiemeeting die volgende week donderdag hier bij mij thuis is. Omdat hij er nog niet is ben ik bang dat we volgende week hebben afgesproken, dat komt me ook prima uit, je kunt mij vaker een groot plezier doen met een afspraak afzeggen.

Maar het moet gezegd: afzeggen op mijn verjaardag, gewoon niet komen en niet eens afzeggen, of niet komen als ik je voor een speciale gelegenheid uitnodig, zijn dingen die ik niet makkelijk vergeet. Als je én niet komt op mijn verjaardag én ook niet op mijn boekpresentatie voel ik geen vriendschap van je. Vriendschap is geen eenrichtingsverkeer.

Ik ben twee vriendinnen kwijt geraakt deze zomer:
Een vriendin heeft me de vriendschap opgezegd nadat ik haar gevraagd had waarom ze niet was gekomen op mijn boekpresentatie en een andere vriendin kwam te laat voor een begrafenis omdat ze zich eerst nog moest laten opmaken. Toen ik niet langer op haar wachtte kreeg ik de wind van voren, werd uitgescholden voor erg lelijke dingen waar ik ook wel weer om lachen moest omdat het zo niet klopte. Maar toen ze, in haar woede, iets dat ik haar in vertrouwen had verteld tegen me ging gebruiken knapte er iets in me. Je moet je vriendinnen kunnen vertrouwen. Haar kan ik mijn diepste roerselen niet langer toevertrouwen. Gelukkig heb ik daar Rati voor en Hannie en Lidi en Marianne. Zij zullen nooit op die manier ruzie met me maken en mijn vertrouwen beschamen. Zij zijn echte vrienden, door dik en dun, door chagrijn en vrolijkheid, door verdriet en vreugde. Ik ben gezegend met deze vriendinnen. Ben echt erg blij met hen.