Nadat ik mijn stuk over mijn huilbui op de LGBTIQA bijeenkomst op Facebook had gezet kreeg ik veel mooie reacties. Deze deden me goed. Meer mensen voelen zich niet thuis als man of als vrouw. Anderen zagen het als momentopnames, ja schreef iemand daar stond ze opeens vlakbij de superfeminien, tot verbazing van haarzelf.
Ik was niet verbaasd over mijn plek. Zoals ik misschien al eerder hier zei, als ik nu een tiener of een twintiger was geweest dan had ik allang aangeklopt bij de Genderkliniek en had ik nu vast een baard en waren mijn borsten eraf maar gelukkig ben ik geen twintiger maar een zestiger en hoef ik geen franjes en uiterlijke bewijzen meer.
Een vriend van me is als zestiger de transitie ingegaan. Hij was altijd een bijzonder androgyn mens die erg boos werd als mensen hem man noemden. Ik begrijp die woede wel. Ik werd ook altijd boos als ze me in de winkel jongeman noemden toen ik een kind was. Ik werd boos omdat ik het niet leuk vond een meisje te zijn maar het wel was en ik denk dat het bij hem toen hij een haar was ook zo was, dan zeggen ze meneer tegen je maar wat heb je er aan, je bent een vrouw en hebt de status van een vrouw en dat is ergerniswekkend.
Mijn vriend W uit Washington leerde ik kennen toen hij net begonnen was met zijn transitie, ik was toen ook een tiental jaren jonger en soms voelde ik een vleug van jaloezie als ik zag hoe hij zat, hoe hij over straat liep en hoe hij de ruimte in nam. Ja dacht ik zo zou ik het ook wel willen, die vanzelfsprekendheid die mannen hebben in een ruimte. Dit is mijn plek en hier zit ik. Het ging W vanzelfsprekend af.
Wel verbaasde hij zich over het feit hoe er nou tegen hem aan werd gekeken en helemaal hoe zijn relatie bekeken werd. Opeens was het allemaal gewoon. Van een lesbische vrouw in een lesbische relatie was hij een heteroman geworden in een hetero relatie en hoeveel gemakkelijker dat was, dat vond hij bizar.
Ik wil helemaal niet aan de ene kant of aan de andere kant, ik voel me eigenlijk prima als mens met vrouwelijke kenmerken op driekwart van de lijn van vrouw naar man. Ik wil geen hormonen slikken, ik wil geen operaties, ik wil zijn wie ik ben, een grijze, wijze vrouw, die zich meer man dan vrouw voelt maar wat is dat ook weer, een man en wat is dat ook weer een vrouw?
