Tijdens het laatste concert dat ik bijwoonde en ik op het podium, drie grijze mensen zag rocken alsof leeftijd niet bestaat realiseerde ik me dat ook dat een van de redenen van mijn vreugde is. Natuurlijk is leeftijd meer dan een getal maar nog kunnen rocken is niet velen van mijn leeftijd en ouder gegeven. En daar stonden ze: Lenny Kaye, Tony Shanahan en Patti Smith.
Patti Smith en ik gaan lang terug. De eerste keer dat ik haar in concert zag, was in september 1979. Ze trad op in de Jaap Eden Hal en ze zong nummers van haar vierde LP Wave.
Ze trad op met de Patti Smith Group, waar o.a. Lenny Kaye in zat. Ik had een kaartje ergens op de tribune en heb het hele concert niets kunnen zien. De mensen voor me stonden bij de eerste klanken op en ik was te klein om erover heen te kunnen kijken. Ik riep nog: Sit down’ maar dit werd onmiddellijk afgestraft door Patti Smith herself die zei dat ik op moest houden met Sit Down roepen omdat mensen wilden staan. Natuurlijk vond ik dat pijnlijk en de rest van het concert zat ik wat ongemakkelijk uit.
Hierna heb ik haar nog tientallen keren gezien, een keer in het Theehuis van de Melkweg waar ze poëzie voorlas, het was een intiem optreden voor het One World Poetry festival waarbij misschien vijftig mensen aanwezig waren.
Ook was ik bij haar uitmuntende optreden in De Duif waar ze voorlas en zong begeleid door Lenny Kaye die haar al jaren vergezeld en een van de rockende mensen op het podium.
Wat ik begrepen heb is Lenny Kaye heel belangrijk geweest in de ontwikkeling van Patti Smith als muzikant en is het Lenny Kaye geweest die haar aangezet heeft tot het combineren van: Jesus died for somebody’s sins but not mine en het lied van Them: Gloria.
Dat nummer doet ze nog steeds met altijd een wild enthousiast publiek dat mee zingt en meebrult, op de banken en stoelen staat. En soms doet ze het op het eind nog eens.
Bij het laatste concert in Paradiso voelde ik me zo opgetild uit het dagelijks leven en de dagelijkse beslommeringen dat ik besloot nooit meer een Patti Smith concert te missen. Meestal doet ze twee concerten in Paradiso dus de volgende keer: twee concerten.
Helaas deed ze bij haar afgelopen toer Nederland niet aan en week ik uit naar Brussel en kocht ik kaartjes voor twee concerten.
En daar rockte ik, tussen de grijze mensen en de jonge mensen, tussen allerlei mensen samen met Lenny Kaye, Tony Shanahan, Jackson Smith, Sebastian Rochford en de enige, echte rocklegende: Patti Smith.
Onder Zeeniveau 
Plaats een reactie