Onder Zeeniveau

Voor alle vrouwen waar ik van houd en nog zal gaan houden

Liefde

Liefde is er altijd geweest. Er is altijd een vrouw die mijn hart doet zingen.

Is zij het niet dan ben jij het wel,

jij geeft me vleugels, je geeft me bubbles in mijn hoofd en ik zeg bubbles omdat prik klinkt alsof ik tien ben of drie en soms wil ik me tien voelen of drie maar met die bubbles in mijn hoofd voel ik me licht, een vrouw, vol van maat, vol van jou. ik zweef op de wind die jouw adem is en op mijn vleugels leun jij als je moe bent als je vol bent als de wereld je benauwt, vermoeit, verrast ik wil de vrouw zijn die je zingen doet, die met je danst, waar je om lacht en ik veeg de stoep voor jou, de bladeren weg, ik laat ze vallen, het blinkt en glanst dat leven van ons, we laten het smaken jij de vrouw voor mij en ik de vrouw voor jou tot de zon op komt tot de maan ondergaat tot de dagen weer lengen en we buiten adem tegen elkaar ophijgen en aan liggen.

Je naam is liefde, niet dat de betekenis van je naam liefde is

Maar als ik aan je naam denk

Denk ik liefde

Als ik aan jou denk

Voel ik liefde

Het zeggen van je naam

tilt me hoog boven mij

Die drie lettergrepen

Liefde

Ik zei je voor jou is je naam de naam waar je naar luistert, de naam waarmee je moeder je riep,

De naam waar je je mee voorstelt, je naam in je paspoort, de naam hoe ik je ken

Voor mij is je naam liefde, als ik je naam hoor springt mijn hart op, als ik je naam zeg zeg ik liefde

het is niet gewoon je naam, je lachte en zei: zo heet ik gewoon